Кога зборот Македонија боли и пече посилно од се друго, кога километрите оддалеченост од родната грутка се толку многу на број што забораваш на сите премрежја низ кои си поминал за да оствариш живот за себе таков каков што ти сакаш, гледајќи го знамето на таа туѓа држава кој секојдневно го чува споменот на оние што загинале за идеалите што тоа знаме ги претставува, а знаеш дека над твоето родно огниште знамето под кое е родена херојска крв на непокор и идеал за слобода најбезобразно се гади и испоганува преку идеалите за кои гинеле великаните на својот народ….
Има еден свет збор Македонија која никогаш нема да згасне и чиј што идентитет секогаш ќе значи “слобода или смрт”.
Се дури дише и последниот Македонец.
Така било, така и ќе биде!
Амин.
Уреднички коментар на видео пораката на Дарко Митревски
