Ние се научивме да чекаме,
И да твориме и да се бориме.
Ама не сакаме да лелекаме,
Ниту предавства да сториме.
Ако треба за правда и вистина,
Подготвени сме се да истрпиме.
Знаеме која е нашата татковина,
Од неа за животот сила црпеме.
Каков грев е народот да си го сакаш?
Да си ги негуваш обичаите, јазикот?
Националните херои и борци исто така,
За кои се знае во Европа и светот.
Пишува: Васил МАНЕВСКИ
(Македонските состојби)
